Voetnoten volgens de regels van de Leidraad

De Leidraad voor juridische auteurs schrijft voor dat je bij scripties voetnoten gebruikt voor het verwijzen naar bronnen in de tekst. In de voetnoot schrijf je verkort de bron op en met het voetnootnummer kun je eenvoudig naar de juiste plek in de hoofdtekst verwijzen. De voetnoot staat in een kleiner lettertypegrootte dan de hoofdtekst.

Voorbeeld van voetnoten in een scriptie

Voetnoten genereren in Word

Voetnoten kun je automatisch genereren in Word. Dit is erg handig omdat de voetnoten dan automatisch doornummeren.

Ontvang feedback op taal, structuur, lay-out en bronvermelding

Professionele Scribbr-editors kijken je scriptie na op:

• Academisch taalgebruik
• Onduidelijke zinnen
• Grammaticale fouten
• Interpunctie
• Verboden woorden

Bekijk het voorbeeld

Waar plaats je de noot?

Wanneer een noot betrekking heeft op een gehele alinea dan komt het nootnummer na de punt van de afsluitende zin. Alleen als de noot betrekking heeft op enkele woorden of een zinsnede dan volgt het nootnummer direct na deze woorden of zinsnede.

Hoe ziet de voetnoot eruit?

De voetnoot begin je altijd met een hoofdletter en sluit je af met een punt. De Leidraad voor juridische auteurs stelt per type bron verschillende eisen voor de informatie die je in de voetnoot moet stoppen. We hebben een overzicht gemaakt van hoe de voetnoten eruit moeten zien voor de verschillende type bronnen.

Meerdere bronnen in dezelfde voetnoot

Bij het verwijzen naar meerdere bronnen in dezelfde voetnoot plaats je een ‘;’ tussen de bronnen.

Voorbeeld meerdere bronnen in dezelfde voetnoot

De voetnoot gebruiken voor andere zaken dan de bronvermelding

Wanneer je van een noot gebruikmaakt om de lezer door te verwijzen naar een bron die interessant kan zijn om te bestuderen dan mag je inleidende woorden toevoegen. De inleidende woorden die je dan kunt gebruiken zijn:

• Aldus
• Aldus ook
• Zie ook
• Vgl.
• Anders

Bij het verwijzen naar bronnen die je hebt gebruikt in je onderzoek maak je geen gebruik van inleidende woorden.

Voorbeeld met inleiding bij een boek

Overige algemene regels

• Verwijzingen als a.w., t.a.p., o.c., l.c. moet je vermijden.
• De toevoeging ‘(red)’ gebruik je in een korte verwijzing nooit.
• Iedere keer dat je van een bron gebruikmaakt verwijs je in de voetnoot naar deze bron. Je verwijst in een voetnoot nooit naar een eerdere voetnoot. Het kan dus voorkomen dat je op een pagina meerder malen naar dezelfde bron verwijst.